Eind december zag ik een oproep in mijn mailbox verschijnen. Gezocht foodies die willen deelnemen aan een foodevent met Leonie van Gewoon wat een studentje ’s avonds eet. In januari kreeg ik de bevestiging dat ik mocht komen naar het Blog Society foodies event. Ik maakte een vrolijk huppeltje. Want hoe gezellig is dat? Een hele groep foodies die ook nog eens allemaal een lekker hapje meenemen. Laat ik nou dol op hapjes zijn 😀
De hele groep foodies op het event.
Allereerst moest ik zelf nog een hapje zien voor te bereiden. Veel hapjes ervaring heb ik niet. En ergens voelde ik een lichte druk. Want ik zou natuurlijk het meest kritische proef publiek hebben. Allemaal andere foodies. Ik weet hoe kritisch ik zelf ben… Daarom besloot ik voor een flapje te gaan. Want zeg nou zelf, flapjes zijn toch eigenlijk altijd goed? Ik maakte een proefflapje om aan mijn eigen kritisch ik voor te schotelen. En was zeer positief verrast over de gekozen smaak combinatie. Ik laat jullie nog even in spanning over de inhoud. Binnenkort in de nieuwsbrief deel ik met jullie het recept.
Mijn proef flapje hapje.
Ik was in een soort van hapjes heaven. Overal waar ik keek stonden hapjes uitgestald. En taarten, heel veel taarten! Met chocolade. Het water loopt me opnieuw in de mond.
Neem nou deze met blauwe bessen, waar ik zo nu en dan in de voorbijgang een besje vanaf snoepte.
Of die feestelijke taart daar achter. Met chocolade en versiering die me nog altijd aan disco dip doet denken.
Dan de klassieke worteltjes taart, altijd goed.
En van deze chocolade taart nam ik meerdere stukjes.
Er waren ook hartige hapjes. En degene die het meest in mijn geheugen zit heb ik niet op de foto gezet. Het waren gehaktballetjes in tomatensaus. Ze waren zo lekker dat ik ongegeneerd meerdere balletjes prikte wanneer ik erbij stond. En dat ik ook gewoon meerdere keren bij de gehaktballetjes ging staan. Er verdwenen vele balletjes in mijn mond. Jammer genoeg weet ik even niet meer wie deze balletjes maakte. Mocht iemand van jullie medefoodies dit lezen en het weten tip ons dan even een de reactie. Want wie weet is er online een recept te vinden. En geloof mij dat willen we 🙂
Paprika bootje met roomkaas en pijnboompit.
Wrapjes met goede vulling.
Vlak voor vertrek at ik nog een aantal van deze wrapjes. Ineens had ik weer trek. Van al dat kletsen over eten krijg je ook weer zin in eten. Het was een soort van vicieuze cirkel, eten – praten over eten – eten – praten over eten. Heel vervelend zoals je begrijpt. Het kletsen met mede foodies, mede bloggers levert veel interessante gesprekken op. Iedereen vanuit zijn eigen expertise en enthousiasme. En dat werkt aanstekelijk.
Samen met Leonie van Gewoon wat een studentje ’s avonds eet.
Ik kletste een tijdje met Leonie over bloggen, volgers, likes, over een boek uit brengen (dat deed zij) en hoe dat allemaal gaat. Ze vroeg me hoeveel likes ik op fb had en ik vertelde over mijn 120 likes. Me beseffend dat het er niet super veel zijn. Even later sta ik met haar boek in de rij om het te laten signeren. Ik lees ondertussen de achterflap en schiet in de lach. Wanneer ik weer bij haar sta, wijs ik haar op het feit dat ze 50.000 likes heeft. Eigenlijk is dat al weer verouderd zegt ze, nu zijn het er 60.000.
Het is mooi om te merken dat het voor iedere blogger hetzelfde is. Groot of klein, allemaal schrijf je over je passie.
