Oktober 2013
De Vegan Challenge komt voorbij op facebook. Nieuwsgierig als ik ben kijk ik even op de website Ik bladerde wat door de recepten en verdiepte me in het concept. Een challenge! Een maand lang veganistisch eten. Op dat moment was de challenge al van start. Ik parkeerde het idee en besloot de volgende challenge aan te gaan…
Nu ben ik sinds 1 april voor een maand veganist. Dat is al bijna twee hele dagen. En ik mis kaas! En ei! Ik ben gek op kaas en ei. Omelet voor lunch… Ineens lijkt het alsof ik extra kaas en ei behoefte heb. Normaal eet ik ook wel eens een week geen kaas. Gewoon omdat het op is en ik het keer op keer vergeet mee te nemen in de supermarkt, of omdat de kaasboer dicht is net wanneer ik er voorbij loop. En dan denk ik ach, dat komt wel. Nu sta ik kwijlend bij de kaasafdeling en die proefblokjes kaas op de toonbank lijken me toe te lachen… Misschien ben ik aan het afkicken en hoort dit er allemaal bij?
In alle vroegte in de keuken op mijn eerste veganistische dag, staat manlief met de verpakking van de koffiepads in mijn handen. Ik voel een soort paniek in me opkomen. Het is toch niet mogelijk dat er iets dierlijks in een koffiepad zit? Gauw roep ik dat hij moet stoppen met lezen, laat me eerst mijn koffie drinken voordat we er achter komen dat dit mogelijk de verkeerde koffie is. Zit niks in, is het geruststellende antwoord. Tevreden drink ik mijn koffie, want het zou toch wel een erg slecht begin zijn dat ik door mijn koffieverslaving direct al de mist in ga. Geen cappuccino, daar ben ik op ingesteld. Alhoewel hoe zou dat smaken met sojamelk of amandelmelk?
Nippend van mijn koffie gooi ik fruit, noten, sojamelk en havermout in de blender. Volgens een heel eenvoudig, maak in een handomdraai een smoothie recept. Gebaseerd op een smoothierecept van Jamie Oliver uit het boek Jamie’s Ministry of Food
Ontbijt ging me gemakkelijk af. Bij de lunch komt manlief met een lekker broodje van de bakker. Een appelbroodje, het ziet er bladerdegerig uit… Mmm… En glimmend… Mmm… Dit is vast niet veganistisch. Ik vraag hem of hij bij de bakker gevraagd heeft of het brood en het liefdevol meegebrachte appelbroodje veganproof was. Niet over nagedacht was het korte antwoord. Dochterlief kijkt verrukt naar het broodje en zegt trots ‘appel!’, die heeft er helemaal geen probleem mee dat haar moeder het niet vertrouwd en smikkelt het hele broodje op. Terwijl mama ieder etiket van het beleg binnenste buiten keert. De jam, appelstroop, pindakaas en pure chocolade hagelslag blijken na enige research allemaal veganproof. En dat brood dat gaan we bij de bakker navragen deze week…
Ik volg zoveel mogelijk de recepten van de Vegan Challenge website. Hele weekmenu’s zijn er te vinden. Het is juist inspirerend om nu zoveel verschillende recepten uit te proberen. Het boodschappen doen vroeg behoorlijk wat tijd extra. De winkel verscheidene keren op en neer gelopen om te zoeken naar verschillende producten die ik normaal niet in huis heb. Amandelmelk, gebroken lijnzaad, agavesiroop en de kokosnootolie heb ik nog niet gevonden… Hongerig met een zware tas naar huis en snel koken.
Ik ben benieuwd waar we deze maand tegen aanlopen, wat we missen of juist niet en wat voor recepten me gaan verassen en blijvend in mijn keuken gekookt gaan worden!
